Steve Paxton

steve-paxton

Κορυφαία φυσιογνωμία του μεταμοντέρνου κινήματος στο χορό, ο Αμερικανός χορευτής και χορογράφος Steve Paxton παραμένει και δρα στο επίκεντρο της πρωτοπορίας του σύγχρονου χορού. Από τις ιστορικές παραστάσεις του Judson Church στις αρχές του '60 έως και σήμερα το έργο του Paxton παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του νέου χορού.

Γεννήθηκε το 1939 στην Αριζόνα όπου και πρωτοπαρακολούθησε μαθήματα χορού ενώ πήγαινε ακόμα στο γυμνάσιο, για να βελτιώσει τις επιδόσεις του στη γυμναστική. Το 1959 χόρεψε με τον José Limón για να ενταχθεί λίγο αργότερα στο συγκρότημα του Merce Cunningham όπου και παρέμεινε για τέσσερα χρόνια.

Το 60 και το 61 παρακολούθησε στη σχολή του Cunninghan στη Νέα Υόρκη τα περίφημα εργαστήρια χορογραφικής σύνθεσης του Rodert Dunn απ' όπου ξεπήδησε και το μεταμοντέρνο κίνημα στο χορό.

Τη νέα αισθητική στο χορό συνέθεσαν η εντατική αποδραματοποίηση και η έμφαση στις καθαρά κινητικές αξίες, η χρήση του τυχαίου στη χορογραφική οργάνωση και η εγκατάλειψη της παραδοσιακής εστιασμένης σε αποκορυφώματα δομής, η επανεξέταση της σχέσης του χορού με τη μουσική και την αφήγηση και πάνω απ' όλα ίσως η χρήση της φυσικής ανεξειδίκευτης κίνησης αντί για την κωδικοποιημένη τεχνική κίνηση.

Το έργο του Paxton αντιμετωπίζει επίμονα την έννοια και τη λειτουργία της θεατρικής σύμβασης, σχολιάζει την ιστορία του χορού, θέτει ερωτηματικά για τους στόχους του, εξετάζει κοινωνικές ιεραρχίες και πολιτικές πράξεις. Πάντα μέσω της παρουσίασης του φυσικού και του κοινού σ την κίνηση, αυτού που είναι πιο κοντά στην καθημερινή ζωή.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 αναπτύσσει και διαδίδει μια νέα μορφή χορού την Contact Improvisation που ενσωματώνει στοιχεία από τις πολεμικές τέχνες, τα σπορ, το παιδικό παιχνίδι και το διαλογισμό. Πρόκειται για αυτοσχεδιασμό σε ντουέτο όπου οι σχέσεις των παρτενέρ είναι δημοκρατικές και χειραφετημένες από τις συμβάσεις των ρόλων για τα δύο φύλλα, (οι γυναίκες εκτελούν κινήσεις που κατά παράδοση είναι αντρικές και το αντίθετο) και όπου η αίσθηση της βαρύτητας των χορευτών είναι σε συνεχή διάλογο και παιχνίδι με αντικείμενο το χάσιμο και το ξανακέρδισμα της ισορροπίας.

Η μορφή αυτή έχει σήμερα διαδοθεί σε όλη την Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική και παίζει σημαντικό ρόλο στη χορευτική ζωή των χωρών αυτών.



Share this post

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn