Το ρολόι του νερού
«Το ρολόι του νερού» είναι ένα πρόγραμμα πέντε χορών με θέματα που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχετίζονται με το υγρό στοιχείο αλλά και τον παλμό και τον αισθησιασμό που μπορεί να εμπνεύσει η θάλασσα, η βροχή και τα νησιά καθώς και η ροή, η πλεύση και η επίπλευση. Ο κυματισμός, η κυκλικότητα και η περιοδικότητα, πλαισιώνουν ή κατακλύζουν ως μεταφορικές εικόνες και ρυθμοί, θέματα πιο λόγια και σύνθετα, όπως είναι τα ουτοπικά, γενέθλια Κύθηρα της Αφροδίτης. Εκεί που η ευχαρίστηση, ο έρωτας και η ευτυχία κρατούν για πάντα.
Το πρόγραμμα ανοίγει και κλείνει με το θέμα του νησιού της ερωτικής ευτυχίας. Από τον Μπερλιόζ στον Ντεμπυσσύ και από το «Άγνωστο νησί» του Θεόφιλου Γκωτιέ στο «Ευτυχισμένο νησί» των Κυθήρων του Βαττώ, η τέχνη γιορτάζει τη χαρά της ζωής και φιλοσοφεί πάνω στον κύκλο της υπόσχεσης της αιώνιας ερωτικής ευτυχίας. Όπως και της διάψευσής της.
Χορογραφία, κοστούμια, φωτισμοί: Αναστασία Λύρα
Διάρκεια: 50 λεπτά.
Θαλασσογραφία
Ένας χορός από κείνους των οποίων το νόημα προσδιορίζεται την τελευταία στιγμή. Είναι χορός περιστροφικός και αφαιρετικός, φορμαλιστικός εκ πρώτης όψεως, που εξελίσσεται μέσα στην ένταση της σιωπής, ως τη στιγμή που το άκουσμα της μουσικής του Μπερλιόζ, για το κορίτσι που γυρεύει το «Άγνωστο νησί» του έρωτα που διαρκεί για πάντα, ανατρέπει άρδην το σενάριο της αφαίρεσης.
Το έργο μπορεί να παρουσιαστεί και χωρίς την μουσική ανατροπή του. Αυστηρό, λιτό δομικό και σιωπηλό μέχρι το τέλος.
Μουσική: Hector Berlioz, L'île inconnue
Χορός: Αθηνά Κυρούση
Βαρκαρόλα 5
Παρόλο που ο τίτλος του έργου αναφέρεται στη μουσική φόρμα που γεννήθηκε στη Βενετία των γονδολιέρηδων, υπάρχει στη μουσική του Φωρέ ένα ιδιαίτερο άρωμα βορειότερης γοτθικής αναβίωσης που ξυπνά εικόνες από την τέχνη των -ολίγον προγενέστερων του συνθέτη- προραφαηλικών. Προς αυτή τη περιοχή του ύφους και της μνήμης κατευθύνει και η χορεύτρια την πλαστική έμπνευση και την αποτύπωση της κίνησης της, κάθε φορά.
Μουσική: Gabriel Fauré, Βarcarolle 5
Χορός: Ελίνα Παπαδοπούλου
Κήποι κάτω από τη βροχή
Καθώς η μουσική του Κλωντ Ντεμπυσσύ αντηχεί με τη χαρά της πανηγυρικής νεροποντής στον διψασμένο κήπο, η χορεύτρια προτείνει τις εικόνες και τις κινήσεις που αναδύονται ενσαρκώνοντας την κιναισθητική απάντηση της. Η αίσθηση της στιγμής και της κίνησης περικλείει θαυμαστά ένα ίχνος που έρχεται από πολύ μακριά. Είναι το συλλογικό παλίμψηστο χαρακτικό που μεταφέρουν οι αιώνες της συνείδησης του ύφους που μας συνδέει με την τέχνη της αρχαιότητας.
Μουσική: Claude Debussy, Jardins sous la pluie
Χορός: Βανέσσα Σπινάσα
To Χαρούμενο νησί
Ούτε η αναφορά της μουσικής στα γεωγραφικώς ουτοπικά Κύθηρα του Βατώ, ούτε εκείνη στο Τζέρζυ του βρετανικού νότου, δεν εμποδίζει τον Ντεμπυσσύ να συνθέσει ένα ύμνο στην ερωτική αγαλλίαση που να λούζεται στο μεσογειακό φώς. Αυτό το φώς που λαμπυρίζει πάνω στο ελκυστικό νερό των θαλασσινών απολαύσεων, εμπνέει και την ερμηνεία της χορεύτριας.
Μουσική: Claude Debussy, L'isle joyeuse
Χορός: Αναστασία Λύρα
Για να ευχαριστήσουμε την πρωινή βροχή
Η χορεύτρια εικονογραφεί με τις κινήσεις του χορού την «αρχαία επιγραφή», με την οποία ο Ντεμπυσσύ απαθανατίζει μια στιγμή χαράς της ζωής, περιγράφοντας και εξυμνώντας ως δώρο, τη φρεσκάδα, τη χάρη και τον αισθησιασμό της πιο ανάλαφρης, μουσικής και μυρωμένης πρωινής βροχής.
Μουσική: Claude Debussy, Pour remercier la pluie au matin
Χορός: Βανέσσα Σπινάσα
Μικροσκοπικό Θέατρο | |
26 Νοεμβρίου 2016 | Χορός δωματίου, Γαλλική κατάδυση |