Σχεδία

sxedia700x500Η πρώτη παράσταση της Σχεδίας Ομάδας Χορού. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Κέντρο Ντάνκαν στο Βύρωνα, στις 1 και 2 Ιουνίου του 1996 και, αργότερα, στο Θέατρο Σφενδόνη, στις 14, 15, 18 και 19 Ιουνίου και στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Εκφραστικού Χορού, στις 20 Ιουλίου 1996, στο θέατρο Φιρκά στα Χανιά.

* Φωτογραφία: Στέφανος

Από το πρόραμμα της παράστασης

Στην παράσταση, καμία επιμέρους κίνηση δεν είναι χορογραφημένη εκ των προτέρων. Η ομάδα αυτοσχεδιάζει νέες κάθε φορά μορφές συνύπαρξης, συντονισμού και εναρμόνισης.

Ειδικότερο θέμα της Σχεδίας είναι η δομή της χορευτικής ομάδας και οι εσωτερικές σχέσεις που αυτή παράγει από ανθρώπινη, μαθηματική και ψυχολογική σκοπιά. Η μουσική που ακούγεται, επιλέγεται κατά την διάρκεια της παράστασης από την Αναστασία Λύρα, ανάλογα με την εξέλιξη των ρυθμικών μορφών της κινητικής δράσης.

Η επιλογή γίνεται από της αγγλικές σουίτες του Bach σε εκτέλεση Sviatoslav Richter, ένα κύκλο τραγουδιών του Purcell που ερμηνεύει ο Drew Minter και ένα κύκλο τραγουδιών του Schubert που ερμηνεύει ο Dietrich Fischer - Dieskau με τον Gerald Moore στο πιάνο.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της παράστασης, αποτελεί η αντιπαράθεση ζωντανής αυτοσχεδιαζόμενης κίνησης, με μουσική που είναι σήμερα οριστικά αποκρυσταλλωμένη και καθιερωμένη (με την κυριολεκτική έννοια) ενώ τον καιρό των δημιουργών της είναι γνωστό ότι επέτρεπε τον αυτοσχεδιασμό.

Το γεγονός τέλος, ότι η μουσική εκτελέστηκε - ερμηνεύτηκε σε άλλο τόπο και χρόνο και φτάνει σε μας μόνο χάρη στην τεχνολογία της αναπαραγωγής του ήχου, αυξάνει ακόμη περισσότερο την ένταση της αντιπαράθεσης αυτής.

Η Σχεδία στηρίζεται απόλυτα στην αρχή της ισοτιμίας των μελών της, παρόλο που το επίπεδο της χορευτικής τους εμπειρίας ποικίλει εντυπωσιακά. Ανάλογα, διαφέρουν και οι ηλικίες των χορευτών όπως και η σωματική τους διάπλαση, γεγονός που ενώ δεν επιδιώκεται σκόπιμα, δεν είναι εντούτοις καθόλου τυχαίο.

Εκφράζει πολύ χαρακτηριστικά τις αισθητικές επιλογές και τη θεωρητική, ιδεολογική κατεύθυνση προς την οποία η ομάδα προσανατολίζεται και που, όπως είναι εύλογο για ένα σχήμα αυτοσχεδιασμού, αρνείται να στερεότυπα καλούπια, τις προκαταλήψεις, τις αποκλειστικότητες και τους αποκλεισμούς.

Αναζητά στην κοινωνία και στη φύση πρότυπα συνοχής και οργάνωσης, ευέλικτα, ευμετάβλητα, δημοκρατικά ή αναρχικά, και σκοπεύει να παραμείνει ένα σχήμα ανοιχτό στην αλλαγή και μεταβλητό στην μονιμότητά του.

Χορογραφία: Αναστασία Λύρα
Κοστούμια: Άρτεμις Αλκαλάη
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Παραγωγή - Διοργάνωση: Σχεδία Ομάδα Χορού

Χορευτές

Νατάσα Αβρά ♦ Ειρήνη Αλεξίου ♦ Νίνα Αλκαλάη ♦ Τιτή Αντωνοπούλου ♦ Σταύρος Αποστολάτος ♦ Μπέτυ Μανταδάκη Ελίνα Παπαδοπούλου

Ξέρει να ανανεώνει χωρίς να θρυμματίζει, να ξαφνιάζει χωρίς να βανδαλίζει, να προκαλεί χωρίς να χυδαιοσκοπεί. Διαθέτει κάτι απαραίτητο για το χορό: χάρη. Όχι μόνο σωματική αλλά και πνευματική. Κι επιπλέον γνωρίζει να την μεταδίδει να την οργανώνει και να την επιβάλλει στους χορευτές της σαν διπλή πρόταση πειθαρχίας κι' ελευθερίας ... Περισσότερα.

Κώστας Σιμόπουλος, Περιοδικό Χορός

×


 

Share this post

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn